Φανταστείτε έναν αγώνα σκάκι, όπου ο ένας παίκτης κάνει μια κίνηση που φαίνεται υπερβολικά φιλόδοξη, σχεδόν ριψοκίνδυνη, αλλά τελικά αποσπά την προσοχή του αντιπάλου από τη στρατηγική του. Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί η εντυπωσιακή επίθεση της Ουκρανίας στις 27 Νοεμβρίου, όταν έριξε 40 πυραύλους και drones σε στρατιωτικές βάσεις στην κατεχόμενη Κριμαία.
«Πανικός» και συντρίμμια: Πρώτες εικόνες από τη μάχη
«Οι ρωσικοί δίαυλοι βρίσκονται σε πανικό», ανέφερε ο Εσθονός αναλυτής του WarTranslated. Μπορεί να ακούγεται σαν σκηνή από ταινία δράσης, αλλά για τους κατοίκους εκείνης της περιοχής, ήταν μια ακόμη νύχτα με τους ουρανούς να φωτίζονται από εκρήξεις.
Μου έρχεται στο μυαλό μια νύχτα που έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μου. Ήμουν παιδί, και θυμάμαι να κοιτάζω από το παράθυρο της κρεβατοκάμαράς μου, καθώς μια καταιγίδα μαινόταν έξω. Ο ουρανός φωτιζόταν από κεραυνούς, και κάθε βροντή έκανε την καρδιά μου να χτυπά σαν τύμπανο. Το συναίσθημα της αβεβαιότητας και του φόβου, ότι κάτι απρόβλεπτο και δυνατό πλησιάζει, με παρέλυε. Τώρα σκέφτομαι εκείνους τους ανθρώπους που ζουν κάτι πολύ πιο τρομακτικό από μια καταιγίδα, κάθε μέρα, και η καρδιά μου βαραίνει.
Μια επίθεση που ήταν κάτι παραπάνω από αυτό που φαίνεται
Για όλη την έκταση και την ακρίβειά της, φαίνεται πως αυτή η επίθεση ήταν μια «παραπλανητική κίνηση» – μια στρατηγική για να αναγκάσει τους Ρώσους να μετακινήσουν κρίσιμες αμυντικές μονάδες από άλλα μέτωπα. Είναι σαν να ξεκινάς ένα μεγάλο πυροτέχνημα για να αποσπάσεις την προσοχή από κάτι που σχεδιάζεις να κάνεις αργότερα. Και όπως λέει η γιαγιά μου, «Όταν θες να πιάσεις το φίδι, κοίτα να το ξεγελάσεις πρώτα».
Ένα πολεμικό μωσαϊκό όπλων και στρατηγικής
Η Ουκρανία χρησιμοποίησε μια εντυπωσιακή ποικιλία όπλων: από βρετανικούς πυραύλους Storm Shadow και μεταποιημένους πυραύλους S-200, μέχρι drones και βαλλιστικούς πυραύλους. Ο συνδυασμός ήταν τόσο πολυσύνθετος, που οι Ρώσοι δυσκολεύτηκαν να αποκρούσουν την επίθεση.
Θυμάμαι τον παππού μου να περιγράφει τις μέρες που έπαιζε τάβλι με τον καλύτερό του φίλο. «Ποτέ μην παίζεις όλες τις ζαριές σου σε μία κατεύθυνση,» μου έλεγε. «Αν μπερδέψεις τον αντίπαλο, έχεις ήδη νικήσει.» Αυτή η στρατηγική μοιάζει με αυτό που έκανε η Ουκρανία – μια τέλεια παρτίδα μελετημένων κινήσεων.
Κοιτώντας το μεγαλύτερο πλάνο
Η επίθεση δεν είχε στόχο μόνο την Κριμαία. Ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου, μιας προσπάθειας να δημιουργηθούν κενά στις ρωσικές αμυντικές γραμμές. Είναι σαν να αφαιρείς αργά-αργά τα θεμέλια ενός μεγάλου κάστρου – αργά αλλά σταθερά.
Για την Ουκρανία, κάθε τέτοια ενέργεια είναι μια ευκαιρία να ανατρέψει τη δυναμική ενός πολέμου που μοιάζει άνισος. Και για όλους εμάς που παρακολουθούμε από μακριά, είναι μια υπενθύμιση ότι πίσω από τις ειδήσεις, πίσω από τις αριθμητικές στρατηγικές, υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν με ό,τι έχουν – όχι μόνο για την ελευθερία τους, αλλά και για τη δυνατότητα να ονειρευτούν ξανά.